ROTTERDAM- Minstens 350 werkzoekenden wil de gemeente Rotterdam begeleiden naar banen in de technische sectoren die te maken hebben de energie- en grondstoffenovergang. Deze doelstelling is verhoogd na de resultaten van 2023, waarin 250 Rotterdammers een plek vonden in bouw- en techniekfuncties, ruim boven het doel van 160 in 2022.
De vraag naar technisch geschoolde medewerkers in de regio Rijnmond is enorm. Momenteel staan 6.100 vacatures open in deze sectoren, wat de voortgang in projecten zoals woningisolatie en haveninnovaties vertraagt. Om deze problemen aan te pakken, is het initiatief The Green Workforce opgezet.
De gemeente werkt nauw samen met regionale en landelijke projecten om werkzoekenden klaar te stomen. Het doel is niet alleen om mensen te begeleiden naar banen, maar ook om de arbeidsmarkt toekomstbestendig te maken door innovaties te stimuleren.
Goh, eerst wilden ze dat iedereen ging studeren tot aan zijn pensioen, en nu zoeken ze weer mensen die gereedschap vast kunnen houden?
Als er behoorlijk zou worden betaald dan zou er geen tekort aan technisch personeel zijn. Opmerkelijk hierbij is verder dat in bepaalde sectoren ‘marktwerking’ al jaren niet opgaat.
De Markt is zelfregulerend toch?
Dus opzouten met publiek geld wegsluizen richting de private sector waar het toch uitsluitend bij het management terecht komt.
Binnen het corporatistische systeem waar over hier al vaker het een en ander is geschreven, worden allerlei commissies en raden bemand en bevrouwd door uitgescheten politici en beroepsbestuurders van vakbonden, en uiteraard tegen vorstelijke salarissen.
Naar aanleiding van een paar koolmonoxyde vergiftigingen werd een onderzoeks commissie samengesteld en dit zou uitmonden in de Gasketelwet. Hiertoe dient elk installatiebedrijf zich zelf bij de een of andere corporatieve club tegen zeer hoge kosten van een certificaat te laten voorzien en verder dient elke monteur gecertificeerd te zijn, uiteraard ook voor veel geld.
Nou waren de meeste CO incidenten voorgevallen bij klanten van de grote installatiebedrijven die nu met een enkel certificaat draaien op naam van het bedrijven die zovele dochter vestigingen hebben zonder gecertificeerd te zijn. Verder kunnen die grote bedrijven het zich makkelijk permitteren om hun monteurs te certificeren, hetgeen voor de kleinere bedrijven en ZZP-ers een enorme financiele last erbij betekent.
Dan moest ook de prima funtionerende meetapparatuur waterstof gecompenseerd worden en worden vervangen door nieuwe meetappratuur waarmee niet of nauwelijks verschillen qua meetresultaten zijn, maar wel de leveranciers die binnen ons corp[oratieve stelsel uiteraard zijn verbonden met de certificerende instellingen een opsteker zouden geven. Uiteraard kon een bestaande meter met een ander meetcelletje en opwaardering van de geinstalleerde software worden aangepast, maar dat zou te weinig opleveren en dus moest iedere monteur van nieuwe dure meetapparatuur worden voorzien.
Vele kleinere bedrijven en ZZP-ers die deze uitvreterij zat waren hebben daarop onderhoud en reparatie van CV afgestoten met als gevolg dat de consument niet of nauwelijks nog iemand kan vinden voor reparatie/onderhoud van de CV installatie waar tegenwoordig niet zelden ook warmtepompen op zijn aangesloten. Voor onderhoud/reparatie aan die warmtepompen zijn weer andere peperdure certificaten ingevoerd; zelfde verhaal!
Een en ander heeft ertoe geleid dat vele kleinere