MAASSLUIS- Het Hoogheemraadschap van Delfland vraagt Provinciale Staten om de Maasdijk niet langer aan te wijzen als waterkering. De zeewering en de Delflandsedijk langs de Nieuwe Waterweg moeten voldoen aan strenge eisen. Daarmee is het gebied uitstekend beschermd tegen overstromingen. De Maasdijk -de dijk tussen Maassluis en Hoek van Holland- heeft in het beperken van de gevolgen van een overstroming weinig toegevoegde waarde.
Op dit moment wordt de Maasdijk beheerd als een waterkering. De Maasdijk is in stand gehouden om de gevolgen van een eventuele dijkdoorbraak te kunnen beperken. Dit betekent dat beheer, onderhoud en investeringen plaatsvinden om de kering instand te houden. De waterkerende functie is slechts één aspect van de dijk. De dijk vervult namelijk nog een aantal andere functies zoals drager van de weg, fungeert als peilscheiding voor het water en is een belangrijk landschappelijk element.
Meer kennis van de conditie van de keringen en mogelijke gevolgen waren aanleiding om de wijze van normering ingrijpend te veranderen In de nieuwe normering wordt de hoogte en sterkte van de dijk gebaseerd op een risicobenadering: de kans op een overstroming en het gevolg van een overstroming bepalen samen de hoogte van de norm. Met de Deltabeslissingen heeft de Tweede Kamer in oktober de nieuwe normering van de waterkeringen in Nederland vastgesteld. De nieuwe normen zijn de aanleiding tot onderzoek naar de bijdrage van binnendijken aan de waterveiligheid in Zuid-Holland. Naast de Maasdijk worden ook gelijksoortige keringen in de provincie Zuid-Holland nader bekeken. Dit onderzoek loopt nog.
Door alleen nog te investeren in de primaire waterkering willen beide overheden doelmatiger omgaan met belastinggeld, zeker nu blijkt dat de Maasdijk niet nodig is voor de veiligheid. De huidige functie van de Maasdijk betekent nu nog extra eisen en daarmee hogere kosten voor projecten als aan de aanleg van woonwijk Wilgenrijk en verkeersknooppunt Westerlee.