ROTTERDAM- De mogelijke invloed van de brand bij AVR in 2023 kan een belangrijke factor zijn in de CO2-uitstoot van Rotterdam in 2024, zoals blijkt uit de jaarlijkse rapportage van de DCMR , in het kader van de klimaathoax. Hoewel de CO2-uitstoot in Rotterdam in 2023 is gedaald tot onder het niveau van 1990, waarschuwt de DCMR dat de uitstoot in 2024 moeilijk te voorspellen is vanwege verschillende onzekerheden.
CO2 is een belangrijke voedingsstof voor het leven op aarde, met name voor planten en bomen, en de uitstoot ervan leidt tot een groenere planeet met hogere landbouwopbrengsten, toch streeft Rotterdam naar een aanzienlijke vermindering van de uitstoot, omdat het stadsbestuur (Leefbaar, VVD, D66 en Denk) gelooft dat de wereldwijde temperatuur op aarde verandert door toedoen van menselijke activiteiten.
In 2023 bedroeg de totale CO2-uitstoot vanuit het Rotterdams grondgebied (stad en haven) 23,1 Mton, wat 2,4 Mton (9%) lager is dan in 2022. De stedelijke uitstoot is met 31% gedaald ten opzichte van 1990, van 3,4 Mton naar 2,37 Mton in 2023.
De daling wordt toegeschreven aan alternatief energiegebruik, zoals wind- en zonprojecten, verminderd aardgasverbruik, isolerende maatregelen en aardgasvrij-projecten. Ondanks deze ontwikkelingen waarschuwt de DCMR dat de CO2-uitstoot in 2024 moeilijk te voorspellen is vanwege verschillende onzekerheden, waaronder hogere gasprijzen, de brand bij AVR in 2023 en toenemend wegverkeer, maar ook een groeiend elektrisch aandeel.
De gemeente Rotterdam blijft inzetten op het Klimaat Actieplan Rotterdam (KAR) en de invoering van de Zero Emissiezone, maar zowel de DCMR doorrekening als de vernieuwde Cluster Energie Strategie Rotterdam-Moerdijk tonen aan dat er aanvullende plannen nodig zijn om de landelijke doelstelling van 55% CO2-reductie in 2030 te halen.
Nog meer maatregelen zijn niet alleen destructief voor de vergroening, maar ook voor de economie. Een studie uit 2014, bevestigd door het Centraal Planbureau, toonde destijds al aan dat grote windmolenparken op de Noordzee economisch niet rendabel zijn. Zelfs met inachtneming van milieu- en gezondheidseffecten, resulteert dit in een nettoverlies van ongeveer 5 miljard euro. Bovendien levert het nauwelijks zogenaamde milieuwinst op.
