SCHIEDAM- Onderzoek naar het mogelijke bezit van een huis in het buitenland is voor Stroomopwaarts geen zwaarwegend aandachtspunt bij het opsporen van bijstandsfraude, wel is er extra aandacht voor het voorkomen van ‘discriminatie’ bij een dergelijk onderzoek. Dat alles laat afzwaaiend directeur Desiree Curfs (Stroomopwaarts) weten tijdens de beeldvormende avond voor Schiedamse raadsleden.
Curfs: “Kijk, wij werken met ID-signalen. Dat wil zeggen, dat wij de informatie krijgen van mensen die een uitkering ontvangen in ons land, met aanvullende informatie. Dat kan informatie zijn over autobezit, informatie over bepaalde inkomsten, et cetera. Wij willen natuurlijk te allen tijde voorkomen dat wij bepaald onderzoek doen waarbij de suggestie kan ontstaan dat wij ons focussen op een bepaalde groep. Daar zijn we ook wel beducht op. Daarom hebben we buitengewoon veel aandacht besteed aan de formulering.”
Alle ontvangers van een bijstandsuitkering hebben begin dit jaar een brief ontvangen van Stroomopwaarts, waarop kon worden aangegeven hoe het staat met vermogen in het buitenland. Wanneer blijkt dat sprake is van vermogen in het buitenland, vindt er een onderzoek plaats in het betreffende land door het Internationaal Bureau Fraude van het UWV en wordt er een officieel document overlegd met betrekking tot de waarde van het huis.
Sinds de start van Stroomopwaarts (juli 2015) zijn acht onderzoeken uitgevoerd naar uitkeringsgerechtigden in Schiedam met vermogen in het buitenland. Het ging hierbij om onderzoeken naar vermogen in België, Spanje, India, Suriname (2x) en Turkije (3x).
GEEF UW MENING!!
Plaats een reactie onder dit bericht op deze site (scrol naar beneden). Gebruik uw vrijheid van meningsuiting!
LET OP!! Spreek vrijuit, maar reacties die oproepen tot geweld en verwensingen met ziektes worden niet getoond.
Publicatie kan (soms) enige tijd duren.
Zonder te willen profileren kan ik met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid vertellen dat heel veel mensen een eigen huis hebben in het thuisland.
Hoe kan het anders zijn dat velen consequent van de daken schreeuwen dat zodra ze de aow leeftijd hebben bereikt naar hun thuisland vertrekken en naar hun huis toe gaan? En dat roepen niet alleen de werkenden.
Nee beste stroomopwaarts, houden jullie je maar lekker bezig met een bijstandsmoeder die spulletjes te koop aanbieden op marktplaats en daardoor worden gekort.
En buiten dit alles om,waarom kan een bijstandstrekker nu in deze moeilijke covid 19 tijd geen werk gaan doen, zoals horeca personeel, in de zorg?
Het Internationaal Bureau Fraude van het UWV kan beter eens onderzoek doen naar het handelen en manieren van doen van Stroomopwaarts zelf.. denk dat daar veel meer weg te halen valt en dingen boven tafel komen dan die enkele persoon die mede eigennaar is van een huisje in het buitenland ….. 🙂
PS: laten we het dan maar niet hebben over het discrimineren van hun mensen .. want als er iets wel heel erg gedaan word is het mensen dicrimineren op handicap – en vaak ook nog eens terwijl ze niet eens een handicap hebben , maar hier wel door dit bedrijf op worden veroordeelt , heb je geen handicap , dan krijg je het wel door dit bedrijf
Vergeet de leeftijdsdiscriminatie niet. Een zeer ingeburgerde discriminatie waar niets aan wordt gedaan, onze overheid en onze gemeentes zijn hierin zelfs koplopers.
Stroomopwaarts steek voor wat betreft fraude met woningen in het buitenland of thuisland voor bepaalde bevolkingsgroepen graag de kop in het zand. Optreden Stroomopwaarts dit is gemeenschapsgeld waarmee gefraudeerd wordt.
Goed gezegd , en DENK heeft er ook altijd een handje van hun eigen volk voor te trekken .
Dat frauderen doen ze zelf al zo lang ik ze ken , mensen weg zetten als zwaar gehandicapten , en hier door extra begeleiding meer geld kunnen vangen van 1500 euro per maand per werknemer … en dit tot 2015 … terwijl bij vel werknemer nooit een vorm van begeleiding heeft gehad en zelf maar een handicap heeft
Dus ze hebben zelf al jaren lang fraude gepleegt
Desiree Curfs was een frauderende directeur. Heel herkenbaar, ze plaatsen je bij bedrijven die helemaal niet voornemends zijn om je een arbeidscontract te geven. In mijn geval met een groepje mensen geplaatst bij een bedrijf. Niemand krijgt een arbeidscontract. Met wat politieke partijen in Vlaardingen gesproken en hup daarna had ik opeens zware begeleiding nodig. Mevrouw was kennelijk zwaar beledigd.