DELFLAND- Rivierkreeft bedreiging voor kades en biodiversiteit 28 sept 2020 – De Algemene Waterschappartij (AWP) wil een Aanvalsplan Rivierkreeft. De VNG heeft namens 98% van de 355 gemeenten gevraagd om een Taskforce Rivierkreeft. De AWP dat de waterschappen de regie naar zich toe trekken. “We moeten de rivierkreeft nu eindelijk aanpakken”, zegt Hans Middendorp, visbioloog en vicevoorzitter van de AWP. “Kikkers en salamanders verdwijnen uit sloten met veel kreeftjes. Terwijl provincies en waterschappen de biodiversiteit juist willen versterken”. Rode rivierkreeftjes zijn vooral een plaag in polders en waterrijke gebieden, zoals Noord- en Zuid-Holland, Utrecht, Flevoland, Betuwe en de kop van Overijssel.
De AWP wil in de waterschappen met veel rivierkreeftjes vragen gaan stellen over een Aanvalsplan Rivierkreeft voor de eigen regio. “De gemeenten geven een heel duidelijk signaal af. Waterschappen hebben al veel te lang de andere kant opgekeken. Rivierkreeftjes zijn een landelijk probleem, dat lokaal moet worden aangepakt. Met ieder waterschap zijn eigen Aanvalsplan.”
Waterschappen Behalve schade door rivierkreeftjes aan de waternatuur, ondervinden de waterschappen ook financiële schade. Er zitten op sommige plekken zó veel kreeftjes, dat slootkanten inzakken door hun holletjes. En al die uitgegraven grond in de sloot moet ook er weer worden uitgebaggerd. Bij een aantal waterschappen is al uitgebreid onderzoek naar de rivierkreeftjes uitgevoerd. Helaas, een panklare oplossing om snel van alle
rivierkreeftjes af te komen, is niet gevonden. Maar de second-best oplossing is het wegvangen van rivierkreeftjes. Dat vraagt wel om commitment en een lange adem, omdat de rivierkreeft zo succesvol is in het produceren van nieuwe babykreeftjes, en omdat je veel vaker volwassen mannetjes vangt en veel minder de vrouwtjes-met-eieren. En je moet blijven doorvissen, juist als de vangsten teruglopen.
Juridische warboel
Het exotenbeheer in Nederland is een juridische warboel. In de EU is in 2016 een lijst met invasieve exoten vastgesteld, die elke lidstaat zo goed mogelijk moet bestrijden. Maar dan wordt het ingewikkeld. Sommige invasieve exoten op de EU-lijst, zoals de rivierkreeftjes en de wolhandkrab, vallen in Nederland ook onder de Visserijwet.
Verder is in de Visserijwet bepaald dat alleen beroepsvissers vangtuigen als fuik en kreeftenkorf mogen gebruiken. Sportvissers mogen dus wel een rivierkreeftje vangen met hengel of schepnet, maar gebruik van een efficiënte kreeftenkorf is niet toegestaan. Terwijl de kans op per ongeluk een paling vangen in een kreeftenkorf praktisch nul is.
Aanvalsplan Rivierkreeft
De Algemene Waterschapspartij benadrukt dat beheersing van de aantallen rivierkreeftjes dus niet alleen gaat om de technische uitdaging om zo veel mogelijk kreeftjes weg te vangen. Ook moet de juridische knoop worden opgelost, wie er nou met welk vangsttuig op kreeftjes mag vissen. Er liggen kansen voor de beroepsvisserij, maar daarvoor moet eerst een goed verdienmodel worden opgetuigd om gebiedsdekkend te worden. Nu zitten er slechts enkele vissers actief op rivierkreeft. Zo zou er een aparte categorie
beroepsvisser met alleen kreeftenkorven kunnen worden toegelaten. En de sportvissers willen ook graag meedoen. Voor hen zou een aparte kreeftenakte voor 1 korf kunnen worden ingesteld.
Verder spreekt het voor zich dat provincies en waterschappen samen moeten optrekken in het integraal bestrijden van rivierkreeftjes. Het gaat immers om een plaag in onze leefomgeving.
Wat de AWP betreft, hebben de waterschappen al veel te lang de andere kant uitgekeken. “Onderzoek na onderzoek is er uitgevoerd, maar de harde waarheid is dat er geen simpele oplossing is om de aantallen rivierkreeftjes onder de duim te houden”, zegt Ron van Megen, voorzitter van de AWP. “Voor de komende jaren is wegvangen het enige dat we kunnen de komende jaren is wegvangen het enige dat we kunnen doen”.
