VLAARDINGEN- Medewerkers van Stroomopwaarts zijn in Vlaardingen wel degelijk aan het werk gezet tussen asbesthoudend materiaal op het terrein van het voormalige Oeverbos. Een passant heeft op 28 februari rond 13.45 uur foto’s gemaakt waarop dit is te zien. Op de afbeeldingen is onder meer een auto van Stroomopwaarts te zien op een van de paden achter de afzetting.
De fractie Kerkhof heeft schriftelijke vragen gesteld aan het stadsbestuur. Deze week liet het college van burgemeester en wethouder in antwoord daarop weten dat de mensen van Stroomopwaarts niet zijn betrokken bij het verwijderen van asbest.
Een gespecialiseerd bedrijf was begin maart bezig met onderzoek naar mogelijke aanwezigheid van asbest wat dieper onder de grond. De mensen van Stroomopwaarts zouden buiten de afzettingen zijn gebleven. ‘Ze voerden reguliere werkzaamheden uit in het gebied van Coöperatief Beheer Groengebieden Midden-Delfland, zoals het verwijderen van zwerfafval en het schoonmaken van bankjes en verkeersborden’, laten burgemeester en wethouders weten.
Foto’s: Bob Kruit
FACEBOOK IS VERANDERD!
Berichten van media en bedrijven worden minder snel op uw Facebooktijdlijn getoond, tenzij u de ‘als eerste weergeven’ optie instelt. Dan blijven de berichten ten alle tijden te zien.
Maar natuurlijk kunt u de site van Webradio Torpedo ook rechtstreeks bezoeken: www.rijnmondnieuws.com
Weer een leugen voor in het zwartboek.
Daarnet krijg ik een mailtje waarin scans van een brief naar aanleiding van niet op de voorgewezen wijze aan de Nationale Ombudsman doorgezonden klachten over 3 medewerkers van ‘Stroomopwaarts’, behandeld door mevrouw N.I.M. Bruijs – Bos en ondertekend door D.J.N.M. Curfs, Directeur Participatiebedrijf Stroomopwaarts MVS. Klaagster heeft echter vooralsnog formeel niets van doen met dit gepretendeerde ‘bedrijf’ en wil er ook niets mee van doen hebben, precies waarover de klacht over de ambtenaar en haar onbeschofte handelwijze handelt.
Deze door mw. Curfs ondertekende brief staat vol evidente onwaarheden en verdraaiingen van de waarheid maar het opzet van dergelijke valsheid in geschrift is moeilijk te bewijzen.
Nadrukkelijk is na de eerste klacht er op gewezen dat het geraden voorkomt dat een beklaagde ambtenaar zelfstandig schriftelijk reageert op een ingestelde klacht, immers liegt deze dan zelf in geschrift en is daar dan uiteraard in strafrechtelijke zin op aan te spreken en zijn misdrijven makkelijk te bewijzen nu vrijwel een ieder tegenwoordig beschikt over goede opname apparatuur.
Inmiddels gaat de klacht die reeds bij de Ombudsman ligt over 3 ambtenaren en daar komt nog een klacht over mw. Bovenop.
Het zou overigens niet de eerste keer zijn dat kwetsbare mensen en dwangarbeider opzettelijk tussen asbest of uiterst giftige verfsystemen moeten werken. Ik kom uit Haarlem waar een werkplaats van de NS is waar dat al heel lang geleden aan de hand was met nietsvermoedende werknemers. Ook was er al eens sprake van kwetsbare leerlingen die men ook al om ’te leren werken’ wit weloverwogen asbesthoudende Novilon tegels liet verwijderen.
En dan natuurlijk de gemeentelijke dwangarbeiders die men ook weloverwogen uiterst giftige Chroom verf lieten verwijderen, kennelijk om niet net als eerder in Haarlem het geval echte werknemers daar aan bloot te hoeven stellen.
Is (werken aan) dwangarbeid al een misdrijf op zich, mensen op deze wijze onderwerpen aan ernstige gezondheids risico’s levert zeer zware straffen op, redenen om de slachtoffers gauw af te schepen met enkele duizenden euro’s. Beter hadden dezen strafklachten tegen de verantwoordelijke colleges, het plaatselijke Stroomopwaarts en de NS kunnen instellen en zich als civiele partij melden, dan waren de daders van deze misdrijven er niet mee weggekomen en was men er niet op een koopje mee weggekomen.
Excuses voor de typo’s…
Eerder werden aspirant dwangarbeiders naar een presentatie bij FloraHolland (thans Royal) gestuurd, alwaar mensen onder een bepaalde lengte werden weggestuurd, verboden discriminatie dus. Allereerst mangmen zich afvragen waarom Stroomopwaarts MVS haar bekende bijstandsgerechtigden die ’te klein’ zijn voor niks naar FloraHolland stuurt, maar ook waarom ambtenaar Droppert die er bij zit en er naar kijkt en (een der) heengezonden vervolgens een maatregel door de extern ingehuurde Georgo Muller in het vooruitzicht doet stellen.
Als over deze gang van zaken waarbij kritische burgers worden opgezet om ze verderop te kunnen straffen, gemotiveerd wordt geklaagd dan komt een antwoord van Stroomopwaarts MVS dat, nu het voorgenomen strafbesluit geen doorgang vindt, de leiding daar er van uit gaat dat daarmee de klacht is afgehandeld….
Vergelijkbaar is de contract-arbeid in Suriname op de suikerplantages en tabaksplantages op Sumatra onder Poenale Sanctie, ook daar was de slachtoffers van deze verkapte slavernij verboden om het gebied van de plantages zonder toestemming van de eigenaar te verlaten, laat staan om de rechterlijk ambtenaar die klachten zou dienen af te handelen te benaderen, die was er in het echt dus ook niet.
Pas ver in de 20-ste eeuw werd het systeem van onvrije arbeid onder Poenale Sanctie (zeg maar de oude Participatiemaatschappij) afgeschaft. Niet omdat het verfoeilijk was maar omdat men van deze mensenhandel en slavenarbeid in de Verenigde Staten op de hoogte raakte en de Nederlandse tabaksprodukten zou boycotten.
In Afrika worden de nieuwe slaven aldaar gedwongen net met zware gifstoffen ontsmette kassen te betreden, Nederlandse toestanden ook daar dus, en bepaalde ‘keten-partners’ van pseudo-bedrijven als Stroomopwaarts bedienen zich ook hier te lande van onvrije arbeid.
Misschien is een idee om flink ruchtbaarheid hier aan te geven en de bij onvrije arbeid betrokken bedrijven te boycotten om op deze wijze dan een eind te maken aan de huidige onvrije arbeid…
Het verdient aanbeveling een gespecialiseerd jurist hier de verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid te onderzoken van de opdrachtgevers hier van nu dezen moeten worden geacht wetenschap te hebben van hetgeen in hun opdracht, al dan niet onder evidente dwang, gebeurt.
Stroomopwaarts is voorzien van een aantal verschillende juridische entiteiten waar over het vooraf meestal onduidelijk is, om achteraf steeds haar positie tegen over derden te bepalen. Stroomopwaarts is in een bepaald geval gesommeerd vooraf duidelijk te maken in welke hoedanigheid zij optreedt, private gegevens verkrijgt, uitnodigt ’tot gesprek’ (lees de burger met sancties dreigt), maar dit wordt vooralsnog geweigerd. Dit laatste is logisch, immers als dan achteraf zou blijken dat Stroomopwaarts zich eerst van een andere juridische hoedanigheid bedient als aanvankelijk, dan is sprake van bedrog/oplichting ex. art. 326 WvSr waarbij het beoogde doel, doorgaans beknibbelen op WMO of mensen ‘vrijwillig’ een dwangarbeidsovereenkomst ten faveure van Stroomopwaarts zelf of door haar ingehuurde partijen die feitelijk uit dezelfde ruif vreten, doen ondertekenen (’trajectplan’) waarbij men zich tegelijk zelf als ‘arbeidsgehandicapte’ profileert.
Stroomwaarts MVS dient vooraf bij elke rechtshandeling van bestuursrechtelijke aard deze rechtshandeling te motiveren, redenen waarom Stroomopwaarts zich ten onrechte uitgeeft als Participatiebedrijf Stroomopwaarts MVS, dus in privaatrechtelijke zin om dit motiveringsbeginsel te ontlopen. Men doet zich heel bedrieglijk voor als private (rechts)persoon waarbij het een ‘horizontale’ rechtsbetrekking, dat wil zeggen als gelijkwaardige partij voordoet aan de keukentafel of op haar kantoor en zo de nietsvermoedende burger vanwege de eigen geldelijke belangen op het verkeerde been zet.
De te beantwoorden vraag is ook hier of de voor Stroomopwaarts MVS verantwoordelijke colleges van Maassluis, Vlaardingen en Schiedam weten of hadden kunnen weten van datgene waarmee Stroomopwaarts MVS zich zoal bezig houdt, ook in strafrechtelijke zin.
Het college van Vlaardingen gaf zulks reeds impliciet toe wat betreft overtreding van het verbod op onvrije arbeid en het verhandelen daarvan in in antwoord op raadsvragen van mw. Ingrid Wijker van de SP. Mw.Wijker vroeg zich naar aanleiding van een uitspraak van de rechtbank Den Haag af hoe het toch kon dat in Vlaardingen nog steeds het verbod op dwangarbeid (niet maatwerk aan gehandicapte burgers) werd geschonden. Zie hier dan ook meteen de feitelijke bedoeling de gewone werkloze bijstandsgerechtigde zich middels list en bedrog zich zelf doen aanmerken als ‘arbeidsgehandicapte’ om vervolgens desnoods jaren achtereen te moeten leren werken of werkend te leren…