SCHIEDAM- Een uitzendkracht heeft tot 8 september de tijd om te bewijzen dat zij is aangevallen door agressieve bejaarden op een psychogeriatrische afdeling van de Argos Zorggroep in Schiedam. De uitzendkracht eist een schadevergoeding van 20.000 euro, maar vooralsnog hoeft Argos geen cent te betalen, omdat de uitzendkracht (nog) onvoldoende bewijs heeft geleverd over de exacte toedracht van het incident op 19 oktober 2019, vindt de kantonrechter.
De uitzendkracht heeft verklaard dat zij die avond alleen stond op een gang waar acht bewoners verblijven. Ze was niet bekend met instructies en behandelplannen. Vaste medewerkers van het verpleeghuis ontkennen de agressie van de bewoners naar de uitzendkracht.
Uit de digitale rapportages, die door dezelfde medewerkers direct na het incident zijn ingevuld:
De ambulant verpleegkundige rapporteert die avond: ‘Zuster zag vanavond, uit de verte, dat mevr. een klap kreeg in het gezicht van medebewoner, bij de bovenarmen werd gepakt en op de grond werd “gegooid”.
Uit de rapportage van een Verzorgende IG: ‘Mw heeft een handgemeen gehad met een medebewoner. Mw werd in haar gezicht geslagen en hard bij de l-arm vastgepakt en hard op de grond geduwd. Toen mw op de grond lag en we haar wilden helpen greep mw om zich heen. Ze pakte mijn arm en drukte haar nagels erin en kneep. Mw probeerde mij te bijten.’
Die avond heeft de verzorgende ook een zogenoemd formulier Melding Incidenten Cliënten (MIC) ingevuld voor de betrokken bewoonster. Zij schrijft daarin:
‘Mw kreeg een handgemeen met een medebewoner. De medebewoner gaf mw een klap in haar gezicht en pakte haar beet bij de bovenarmen en duwde haar hard op de grond. Dit werd gezien door een collega.’
Ook heeft de verzorgende een formulier Melding Incidenten Medewerkers (MIM) ingevuld, waarin zij schrijft: ‘Mw lag op de grond, valincident. Mw werd boos toen ik haar wilde helpen. Mw kneep in mijn arm met haar nagels en probeerde mij te bijten.’
Volgens de uitzendkracht wilde zij die avond tussen een vechtende mannelijke en vrouwelijke bewoner komen. Uit haar verklaring: ‘De bewoonster is niet door eigen toedoen gevallen, zij werd gewurgd door de mannelijke bewoner. Ik was de vuilniszakken aan het schoonmaken en hoorde een raar geluid en ik keek achter me en zag dat mevrouw door meneer werd gewurgd. Ik ben zo snel mogelijk ernaar toe gerend en probeerde mevrouw te helpen. Meneer duwde haar vervolgens keihard op de grond en richtte zijn “woede” op mij. Ik heb direct contact met mevrouw en meneer gehad toen ik mevrouw uit de handen van meneer probeerde te halen en toen ik haar overeind wilde helpen. Ik werd gekrabd en gebeten door mevrouw. Hier heb ik tot op heden nog een litteken van in mijn arm. Na het incident liep meneer weg naar zijn kamer alsof er niets was gebeurd. Na het incident werd mij geadviseerd mijn wond te ontsmetting in het keukentje op de gang.’
En: ‘Het incident is gebeurd zoals ik het beschreven heb, beide collega’s waren niet aanwezig ten tijde van het incident. Zij lieten mij als uitzendkracht helemaal op een PG+ afdeling waar ik nooit eerder had gewerkt. Zij hoorde mij enkel gillen en roepen om hulp en troffen mij en mevrouw op de grond.
Er was geen tijd om de mappen door te nemen, er was onderbezetting. Ik liep niet mee met iemand ik werd gebracht naar de vleugel waar ik moest werken. (…)
Bij de dienst van 19 oktober 2019 werd ik ook niet begeleid, ik werd begeleid naar de vleugel en moest meteen aan de slag. Ik stond alleen op de vleugel wij waren maar met zijn drieën terwijl er 4 vleugels waren.’
Argos zou geen nazorg hebben verleend, wat mede zou hebben geleid tot langer durende arbeidsongeschiktheid van de uitzendkracht, zoals ze zelf beweert. De uitzendkracht komt met een verklaring van haar huisarts waarin de dokter schrijft dat de uitzendkracht kampt met angstklachten sinds het incident.
Bij de Driemaasstede douwe ze op de revalidatieafdeling (De Drie Korenbloemen?) een hoofdentelefoon in mijn handen. De vaste VIG’er had MDO overleg. Ze hebben geklaagd bij LUBA dat ik de telefoon niet aannam… gelijk klaar mee…
Als ze zo met personeel omgaan mogen ze zelf die strontluiers verschonen.
Een psychogeriatrische afdeling is een afdeling met demente ouderen.
Deze mensen weten niet wat ze doen, door hun ziekte.
Deze zijn dus ontoerekeningsvatbaar.
Daarnaast heeft een werkgever de verplichting om een veilige werkomgeving te creëren.
Is het ‘normaal’ om een uitzendkracht te laten werken zonder dat deze zich bewust is van de geestelijke gesteldheid en agressie van de patiënten?
De patiënten zullen niet voor het eerst agressie gehad hebben.
De verantwoordelijkheid ligt ook bij de uitzendkracht, deze hoort zich op de hoogte te stellen middels de overdracht.
Het verhaal dat er geen tijd was om de overdracht te lezen door onderbezetting is best geloofwaardig, maar dan wachten de patiënten maar. Eigen veiligheid staat voorop. Overal in de zorg is een tekort.
Het personeel moet meer voor zichzelf opkomen. De verpleeghuizen hebben een groot tekort dus ontslagen word je toch vrijwel niet en je hebt zo ander werk.
Buitenal is het vervelend dat je letsel oploopt door je werk, maar het kan gebeuren op een afdeling met dementen.
Daarnaast vind ik 20.000 euro voor een ‘litteken’ wel veel geld en de verklaring van een huisarts is niet echt geloofwaardig. Dit ‘slachtoffer’ had aangifte moeten doen bij de politie en vervolgens naar een politiearts gestuurd moeten worden. De dader zal nooit vervolgd worden maar met een aangifte open je wel een mogelijkheid om deze werkgever civiel aan te pakken.
Als er meer geld en betere voorwaarden zouden zijn waaronder deze mensen werken zouden meer mensen voor deze roeping kiezen. Maar kabinetten Rutte en kompanen hebben het volledig verziekt.
Dank aan het volk wat weer deze vervelia in het zadel houd.